Zwraca wsadową część diagonalną wsadowego tensora.
Zwraca tensor z przekątnymi od „k[0]” do „k[1]” zbiorczego „wejściowego”.
Załóżmy, że „wejście” ma „r” wymiary „[I, J, ..., L, M, N]”. Niech `max_diag_len` będzie maksymalną długością spośród wszystkich wyodrębnionych przekątnych, `max_diag_len = min(M + min(k[1], 0), N + min(-k[0], 0))` Niech `num_diags` będzie liczbą przekątnych do wyodrębnienia, `num_diags = k[1] - k[0] + 1`.
Jeśli `num_diags == 1`, tensor wyjściowy ma rangę `r - 1` i ma kształt `[I, J, ..., L, max_diag_len]` i wartości:
diagonal[i, j, ..., l, n]
= input[i, j, ..., l, n+y, n+x] ; if 0 <= n+y < M and 0 <= n+x < N,
padding_value ; otherwise.
W przeciwnym razie tensor wyjściowy ma rangę „r” i wymiary „[I, J, ..., L, num_diags, max_diag_len]” o wartościach:
diagonal[i, j, ..., l, m, n]
= input[i, j, ..., l, n+y, n+x] ; if 0 <= n+y < M and 0 <= n+x < N,
padding_value ; otherwise.
„offset” wynosi zero, z wyjątkiem sytuacji, gdy przekątna jest skierowana w prawo.
offset = max_diag_len - diag_len(d) ; if (`align` in {RIGHT_LEFT, RIGHT_RIGHT}
and `d >= 0`) or
(`align` in {LEFT_RIGHT, RIGHT_RIGHT}
and `d <= 0`)
0 ; otherwise
Dane wejściowe muszą być co najmniej macierzą.
Na przykład:
input = np.array([[[1, 2, 3, 4], # Input shape: (2, 3, 4)
[5, 6, 7, 8],
[9, 8, 7, 6]],
[[5, 4, 3, 2],
[1, 2, 3, 4],
[5, 6, 7, 8]]])
# A main diagonal from each batch.
tf.matrix_diag_part(input) ==> [[1, 6, 7], # Output shape: (2, 3)
[5, 2, 7]]
# A superdiagonal from each batch.
tf.matrix_diag_part(input, k = 1)
==> [[2, 7, 6], # Output shape: (2, 3)
[4, 3, 8]]
# A band from each batch.
tf.matrix_diag_part(input, k = (-1, 2))
==> [[[0, 3, 8], # Output shape: (2, 4, 3)
[2, 7, 6],
[1, 6, 7],
[5, 8, 0]],
[[0, 3, 4],
[4, 3, 8],
[5, 2, 7],
[1, 6, 0]]]
# LEFT_RIGHT alignment.
tf.matrix_diag_part(input, k = (-1, 2), align="LEFT_RIGHT")
==> [[[3, 8, 0], # Output shape: (2, 4, 3)
[2, 7, 6],
[1, 6, 7],
[0, 5, 8]],
[[3, 4, 0],
[4, 3, 8],
[5, 2, 7],
[0, 1, 6]]]
# max_diag_len can be shorter than the main diagonal.
tf.matrix_diag_part(input, k = (-2, -1))
==> [[[5, 8],
[9, 0]],
[[1, 6],
[5, 0]]]
# padding_value = 9
tf.matrix_diag_part(input, k = (1, 3), padding_value = 9)
==> [[[9, 9, 4], # Output shape: (2, 3, 3)
[9, 3, 8],
[2, 7, 6]],
[[9, 9, 2],
[9, 3, 4],
[4, 3, 8]]]
Klasy zagnieżdżone
klasa | Opcje MatrixDiagPartV3 | Opcjonalne atrybuty dla MatrixDiagPartV3 |
Metody publiczne
statyczne MatrixDiagPartV3.Options | wyrównaj (wyrównaj ciąg) |
Wyjście <T> | jako wyjście () Zwraca symboliczny uchwyt tensora. |
statyczny <T> MatrixDiagPartV3 <T> | |
Wyjście <T> | przekątna () Wyodrębniona przekątna(-y). |
Metody dziedziczone
Metody publiczne
public static MatrixDiagPartV3.Options wyrównaj (wyrównaj ciąg)
Parametry
wyrównywać | Niektóre przekątne są krótsze niż `max_diag_len` i wymagają dopełnienia. „align” to ciąg znaków określający sposób wyrównania, odpowiednio, przekątnych i podprzekątnych. Istnieją cztery możliwe wyrównania: „RIGHT_LEFT” (domyślnie), „LEFT_RIGHT”, „LEFT_LEFT” i „RIGHT_RIGHT”. „RIGHT_LEFT” wyrównuje superdiagonalne do prawej (lewe wypełnienie wiersza) i podprzekątne do lewej (prawe wypełnienie wiersza). Jest to format opakowania, którego używa LAPACK. cuSPARSE używa „LEFT_RIGHT”, co jest odwrotnym wyrównaniem. |
---|
publiczne wyjście <T> asOutput ()
Zwraca symboliczny uchwyt tensora.
Dane wejściowe operacji TensorFlow są wynikami innej operacji TensorFlow. Ta metoda służy do uzyskania symbolicznego uchwytu reprezentującego obliczenia danych wejściowych.
public static MatrixDiagPartV3 <T> create ( Zakres zakresu, Operand <T> wejście, Operand <Integer> k, Operand <T> paddingValue, Opcje... opcje)
Metoda fabryczna służąca do tworzenia klasy opakowującej nową operację MatrixDiagPartV3.
Parametry
zakres | aktualny zakres |
---|---|
wejście | Ustaw tensor `r`, gdzie `r >= 2`. |
k | Przesunięcie ukośne. Wartość dodatnia oznacza nadprzekątną, 0 odnosi się do głównej przekątnej, a wartość ujemna oznacza podprzekątną. „k” może być pojedynczą liczbą całkowitą (dla pojedynczej przekątnej) lub parą liczb całkowitych określających dolny i górny koniec pasma macierzy. `k[0]` nie może być większe niż `k[1]`. |
wartość dopełnienia | Wartość, którą należy wypełnić obszar poza określonym pasmem ukośnym. Wartość domyślna to 0. |
opcje | przenosi opcjonalne wartości atrybutów |
Powroty
- nowa instancja MatrixDiagPartV3