Birinci boyut boyunca 'N' tensörlerin listesini birleştirir.
Giriş tensörlerinin hepsinin birinci boyutta boyut 1'e sahip olması gerekir.
Örneğin:
# 'x' is [[1, 4]]
# 'y' is [[2, 5]]
# 'z' is [[3, 6]]
parallel_concat([x, y, z]) => [[1, 4], [2, 5], [3, 6]] # Pack along first dim.
concat ve paralel_concat arasındaki fark, concat'ın işlem başlamadan önce tüm girişlerin hesaplanmasını gerektirmesi, ancak grafik oluşturma sırasında giriş şekillerinin bilinmesini gerektirmemesidir. Paralel concat, girdi parçalarını kullanılabilir hale geldikçe çıktıya kopyalayacaktır; bazı durumlarda bu, performans avantajı sağlayabilir. Genel Yöntemler
Çıkış <T> | Çıkış olarak () Bir tensörün sembolik tutamacını döndürür. |
statik <T> ParalelBağlantılı <T> | |
Çıkış <T> | çıktı () Birleştirilmiş tensör. |
Kalıtsal Yöntemler
Genel Yöntemler
genel Çıkış <T> asOutput ()
Bir tensörün sembolik tutamacını döndürür.
TensorFlow işlemlerinin girdileri, başka bir TensorFlow işleminin çıktılarıdır. Bu yöntem, girişin hesaplanmasını temsil eden sembolik bir tanıtıcı elde etmek için kullanılır.
public static ParallelConcat <T> create ( Kapsam kapsamı, Yinelenebilir< İşlenen <T>> değerleri, Şekil şekli)
Yeni bir ParallelConcat işlemini saran bir sınıf oluşturmanın fabrika yöntemi.
Parametreler
kapsam | mevcut kapsam |
---|---|
değerler | Birleştirilecek tensörler. Hepsinin birinci boyutunda ve aynı şekilde 1 beden olması gerekir. |
şekil | sonucun son şekli; herhangi bir girdinin şekline eşit olmalı ancak birinci boyuttaki girdi değerlerinin sayısına sahip olmalıdır. |
İadeler
- ParallelConcat'ın yeni bir örneği