Svd

کلاس نهایی عمومی Svd

تجزیه مقادیر منفرد یک یا چند ماتریس را محاسبه می کند.

SVD هر ماتریس داخلی را در "ورودی" محاسبه می کند به طوری که "ورودی[..., :, :] = u[..., :, :] * diag(s[..., :, :]) * transpose(v[...، :، :])`

# a is a tensor containing a batch of matrices.
 # s is a tensor of singular values for each matrix.
 # u is the tensor containing the left singular vectors for each matrix.
 # v is the tensor containing the right singular vectors for each matrix.
 s, u, v = svd(a)
 s, _, _ = svd(a, compute_uv=False)
 

کلاس های تو در تو

کلاس Svd.Options ویژگی های اختیاری برای Svd

ثابت ها

رشته OP_NAME نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود

روش های عمومی

Static Svd.Options
computeUv (Boolean computeUv)
static <T TType > Svd <T> را گسترش می دهد
ایجاد ( دامنه دامنه ، ورودی عملوند <T>، گزینه‌ها... گزینه‌ها)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات جدید Svd را بسته بندی می کند.
Static Svd.Options
فول ماتریس (ماتریس کامل بولی)
خروجی <T>
s ()
مقادیر مفرد
خروجی <T>
تو ()
بردارهای مفرد سمت چپ.
خروجی <T>
v ()
بردارهای مفرد سمت چپ.

روش های ارثی

ثابت ها

رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME

نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود

مقدار ثابت: "Svd"

روش های عمومی

عمومی static Svd.Options computeUv (Boolean computeUv)

مولفه های
computeUv اگر درست باشد، بردارهای منفرد چپ و راست به ترتیب در «u» و «v» محاسبه و برگردانده می شوند. اگر غلط باشد، «u» و «v» تنظیم نشده‌اند و هرگز نباید ارجاع داده شوند.

عمومی استاتیک Svd <T> ایجاد ( دامنه دامنه ، ورودی عملوند <T>، گزینه‌ها... گزینه‌ها)

روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات جدید Svd را بسته بندی می کند.

مولفه های
محدوده محدوده فعلی
ورودی یک تانسور شکل «[...، M، N]» که دو بعد داخلی آن ماتریس‌هایی به اندازه «[M، N]» تشکیل می‌دهند. اجازه دهید «P» حداقل «M» و «N» باشد.
گزینه ها مقادیر ویژگی های اختیاری را حمل می کند
برمی گرداند
  • یک نمونه جدید از Svd

استاتیک عمومی Svd.Options fullMatrices (fullMatrices بولی)

مولفه های
تمام ماتریس ها اگر درست است، «u» و «v» را با اندازه کامل محاسبه کنید. اگر نادرست است (پیش‌فرض)، فقط بردارهای منفرد «P» را محاسبه کنید. اگر «compute_uv» «نادرست» باشد، نادیده گرفته می‌شود.

خروجی عمومی <T> s ()

مقادیر مفرد شکل «[...، P]» است.

خروجی عمومی <T> u ()

بردارهای مفرد سمت چپ. اگر "ماتریس_کامل" "نادرست" باشد، شکل "[...، M، P]" است. اگر "ماتریس_کامل" "درست" باشد، شکل "[...، M، M]" است. اگر «compute_uv» «نادرست» باشد، تعریف نشده است.

خروجی عمومی <T> v ()

بردارهای مفرد سمت چپ. اگر "ماتریس_کامل" "نادرست" باشد، شکل "[...، N، P]" است. اگر «ماتریس_کامل» «درست» باشد، شکل «[...، N، N]» است. اگر «compute_uv» نادرست باشد، تعریف نشده است.