SparseSparseMaximum

کلاس نهایی عمومی SparseSparseMaximum

حداکثر عنصر دو SparseTensors را برمی‌گرداند.

فرض می‌کنیم که دو SparseTensor شکل یکسانی دارند، یعنی پخشی ندارند.

ثابت ها

رشته OP_NAME نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود

روش های عمومی

static <T TNumber > SparseSparseMaximum <T> را گسترش می دهد
ایجاد ( دامنه دامنه ، عملوند < TInt64 > aIndices، عملوند <T> aValues، عملوند < TInt64 > aShape، عملوند < TInt64 > bIndices، عملوند <T> bValues، عملوند < TInt64 > bShape)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات جدید SparseSparseMaximum را بسته بندی می کند.
خروجی < TINT64 >
شاخص های خروجی ()
2-D.
خروجی <T>
مقادیر خروجی ()
1-D.

روش های ارثی

ثابت ها

رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME

نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود

مقدار ثابت: "SparseSparseMaximum"

روش های عمومی

عمومی ایستا SparseSparseMaximum <T> ایجاد ( محدوده دامنه، عملوند < TInt64 > aIndices، عملوند <T> aValues، عملوند < TInt64 > aShape، عملوند < TInt64 > bIndices، عملوند <T> bValues، عملوند < TInt64 > bSha)

روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات جدید SparseSparseMaximum را بسته بندی می کند.

مولفه های
محدوده محدوده فعلی
شاخص ها 2-D. ماتریس «N x R» با شاخص‌های مقادیر غیر خالی در SparseTensor، در ترتیب واژگانی متعارف.
a ارزش ها 1-D. مقادیر غیر خالی «N» مربوط به «a_indeces».
یک شکل 1-D. شکل ورودی SparseTensor.
دو شاخص همتای «a_indeces» برای عملوند دیگر.
bvalues همتای «a_values» برای عملوند دیگر. باید از همان نوع d باشد.
bShape همتای «a_shape» برای عملوند دیگر. دو شکل باید برابر باشند.
برمی گرداند
  • یک نمونه جدید از SparseSparseMaximum

خروجی عمومی < TINT64 > outputIndices ()

2-D. شاخص های خروجی SparseTensor.

خروجی عمومی <T> outputValues ​​()

1-D. مقادیر SparseTensor خروجی.